गुरुपौर्णिमेचा चिमटा

जीवनाचं प्रयोजन काय? ते कसं जगावं? त्याचं साफल्य कशात असतं? यापैकी एकाही प्रश्नाचं उत्तर सापडलेलं नसताना; जेव्हा केवळ शिक्षकी पेशा स्विकारला म्हणून आपल्यासारख्या पोटार्थ्याला आपले विद्यार्थी 'Happy Guru Pournima Sir' , असं म्हणतात तेव्हा नाही म्हटलं तरी गहिवरायला होतं.

'अरे मी गुरु नाही. मी शिक्षक. मला 5 सप्टेंबरला शुभेच्छा द्या', वगैरे सांगून आपण दाटलेला कंठ आवरतो.

तोच आपले शाळेतले समवयस्क मित्र 'गुरु पौर्णिमेच्या शुभेच्छा' म्हणून शाळेच्या ग्रुपवर मेसेज पाठवतात. तेव्हा उगाच आपली कॉलर ताठ होऊन सुखावायला होतं. त्यांनाही आपण 'कसचं कसचं' वगैरे म्हणत आपल्या विनयशीलतेचं शाळेच्या ग्रुपवर प्रदर्शन मांडतो. असा मान मिळाला म्हणून आणि आपल्या विनयशीलतेचं प्रदर्शन करता आलं म्हणून आपण गुरु पौर्णिमेची प्रथा सुरू करणाऱ्या आपल्या पूर्वजांचे मनातल्या मनात आभार मानतो.

त्याच आनंदात, आलेल्या नवीन शुभेच्छा स्वीकारण्यासाठी जेव्हा आपण व्हॉटस अॅप उघडतो आणि शाळेतली मैत्रिण, जी अजूनही सुंदर खाशी सुबक ठेंगणी वगैरे कॅटेगरीत आहे, जी इतर सर्व मित्रांना नावाने हाक मारते ती देखील 'मोरे सर तुम्हाला गुरु पोर्णिमेच्या हार्दिक शुभेच्छा' असा मेसेज त्याच ग्रुपवर टाकून आपल्याशी झालेल्या पहिल्याच जाहीर संवादात आपल्याला परकं करुन टाकते. तेव्हा आपल्यातला शिक्षक जागा होऊन 'धन्यवाद. पण पोर्णिमा नव्हे पौर्णिमा.' असा रिप्लाय देऊन आपण तो ग्रुप सोडतो.

त्यानंतर मात्र गुरु पौर्णिमेची प्रथा सुरू करणाऱ्या आपल्या पूर्वजांबद्दल आपल्याला वाटणारा आदर एका झटक्यात कमी होतो खरा.